ปัจจุบันเราจะเห็นได้ว่าคนเรานั้นมักจะออกไปแสวงหาพระทธรูปที่ศักดิ์สิทธิ์...
พระยิ่งเก่าเท่าไรยิ่งมีความศักดิ์สิทธิ์ !...
เพราะเชื่อว่า...พระพุทธรูปเหล่านั้นจะสามารถปกป้องคุ้มครองตนให้พ้นภัยพิบัติได้...
แสวงหาแลกมาด้วยเงินเป็นแสนเป็นล้าน...
ยิ่งแสวงก็ยิ่งไกลออกไป...ยิ่งแสวงยิ่งห่างจากพระพุทธะ...
คิดหรือว่าเรายิ่งแสวงวัตถุภายนอกที่ทำด้วยอิฐ หิน ปูน ทรายนั้นจะช่วยให้เรานั้นพ้นเคราะห์ภัยได้...
หลายคนแสวงแล้วต้องพบกับภัยพิบัติ ใช่หรือไม่...
ภัยพิบัติต่างๆ ที่เกิดขึ้นกับตัวเรา ชีวิตที่ไม่ราบรื่น เรารู้หรือเปล่าเกิดจากอะไร ?...
ภัยพิบัติใกล้ตัวหรือไกลตัว ส่วนใหญ่แล้วมาจากความที่เรานั้นไม่มีความกตัญญู !...
ไม่เชื่อในวาจาอันศักดิ์สิทธิ์ของบิดามารดา บิดามารดาตักเตือนแม้คำพูดไม่หวานหู แต่ด้วยความรัก บุตรทั้งหลายกลับไม่สนใจ ภัยพิบัตินั้นจึงเกิดกับตัวเรา !...
ย้อนคิดให้ดี ไม่ต้องหาไกลตัวเลย คุณงามความดีบุญกุศลนั้นอยู่ใกล้ในตัวกลับหลงลืมไป ยามพ่อแม่ยังอยู่นั้นขอให้ปฏิบัติความกตัญญูอย่างสุดกำลังใจ...
การดูแลเพียงแค่กายสังขารอาหารสามมื้อ ปัจจัยสี่นั้นยังไม่เพียงพอ จะต้องปฏิบัติธรรมบำเพ็ญธรรม นำธรรมะนี้ไปใช้ในครัวเรือน มีความนอบน้อมกตัญญูต่อบิดามารดาด้วยความจริงใจ...
กายสังขารนี้ได้มา บิดามารดานั้นเป็นผู้ให้ จะต้องทะนุถนอมกายสังขารนี้นำมาปฏิบัติในสิ่งที่ดีงาม ละเว้นสิ่งที่เป็นอบายความชั่วต่างๆ...
รู้ว่าทำผิดแล้วแต่ก็ยังชอบทำ สิ่งใดไม่ดีเรานั้นรู้ตัวเอง หลีกห่างจากสิ่งไม่ดีหันมาทำความดีเถิด พ่อแม่ยังอยู่ควรให้ความเคารพทะนุถนอมท่าน อย่ารอ !...
ส่วนใหญ่แล้ว คนนั้นจะรอจนบุพการีลาลับแล้วจึงมาสำนึกมีประโยชน์หรือเปล่า สำนีกเสียใจร้องไห้จนน้ำตาเป็นสายเลือดบุพการีจะฟื้นมาหรือเปล่า ?...
ทำอาหารอย่างดีวางไว้ข้างโลงศพของบิดามารด ท่านได้รับหรือเปล่า ?...
ยามอยู่ต้องดูแลท่านให้ดี ปรนนิบัติต่อท่านดังพระพุทธะองค์หนึ่ง เราทุกคนตั้งแต่เล็กจนเติบใหญ่ล้วนมีความผิดบาปติดตัวกับบุพการี ล้วนเป็นหนี้บุญคุณของบุพการีมากมาย...
หนี้บุญคุณยังไม่ได้ชดใช้ หากเราผิด ทำให้บุพการีนั้นต้องเสียใจ ทำให้พ่อแม่ต้องหลั่งน้ำตา ความผิดบาปนี้ใครรับ....วิญญาณมากมายในนรกภูมิร้อนรุ่มทุกข์ทรมาน ส่วนหนึ่งนั้นก็คือ เป็นบุตรอกตัญญูต่อบิดามารดา...
พระยิ่งเก่าเท่าไรยิ่งมีความศักดิ์สิทธิ์ !...
เพราะเชื่อว่า...พระพุทธรูปเหล่านั้นจะสามารถปกป้องคุ้มครองตนให้พ้นภัยพิบัติได้...
แสวงหาแลกมาด้วยเงินเป็นแสนเป็นล้าน...
ยิ่งแสวงก็ยิ่งไกลออกไป...ยิ่งแสวงยิ่งห่างจากพระพุทธะ...
คิดหรือว่าเรายิ่งแสวงวัตถุภายนอกที่ทำด้วยอิฐ หิน ปูน ทรายนั้นจะช่วยให้เรานั้นพ้นเคราะห์ภัยได้...
หลายคนแสวงแล้วต้องพบกับภัยพิบัติ ใช่หรือไม่...
ภัยพิบัติต่างๆ ที่เกิดขึ้นกับตัวเรา ชีวิตที่ไม่ราบรื่น เรารู้หรือเปล่าเกิดจากอะไร ?...
ภัยพิบัติใกล้ตัวหรือไกลตัว ส่วนใหญ่แล้วมาจากความที่เรานั้นไม่มีความกตัญญู !...
ไม่เชื่อในวาจาอันศักดิ์สิทธิ์ของบิดามารดา บิดามารดาตักเตือนแม้คำพูดไม่หวานหู แต่ด้วยความรัก บุตรทั้งหลายกลับไม่สนใจ ภัยพิบัตินั้นจึงเกิดกับตัวเรา !...
ย้อนคิดให้ดี ไม่ต้องหาไกลตัวเลย คุณงามความดีบุญกุศลนั้นอยู่ใกล้ในตัวกลับหลงลืมไป ยามพ่อแม่ยังอยู่นั้นขอให้ปฏิบัติความกตัญญูอย่างสุดกำลังใจ...
การดูแลเพียงแค่กายสังขารอาหารสามมื้อ ปัจจัยสี่นั้นยังไม่เพียงพอ จะต้องปฏิบัติธรรมบำเพ็ญธรรม นำธรรมะนี้ไปใช้ในครัวเรือน มีความนอบน้อมกตัญญูต่อบิดามารดาด้วยความจริงใจ...
กายสังขารนี้ได้มา บิดามารดานั้นเป็นผู้ให้ จะต้องทะนุถนอมกายสังขารนี้นำมาปฏิบัติในสิ่งที่ดีงาม ละเว้นสิ่งที่เป็นอบายความชั่วต่างๆ...
รู้ว่าทำผิดแล้วแต่ก็ยังชอบทำ สิ่งใดไม่ดีเรานั้นรู้ตัวเอง หลีกห่างจากสิ่งไม่ดีหันมาทำความดีเถิด พ่อแม่ยังอยู่ควรให้ความเคารพทะนุถนอมท่าน อย่ารอ !...
ส่วนใหญ่แล้ว คนนั้นจะรอจนบุพการีลาลับแล้วจึงมาสำนึกมีประโยชน์หรือเปล่า สำนีกเสียใจร้องไห้จนน้ำตาเป็นสายเลือดบุพการีจะฟื้นมาหรือเปล่า ?...
ทำอาหารอย่างดีวางไว้ข้างโลงศพของบิดามารด ท่านได้รับหรือเปล่า ?...
ยามอยู่ต้องดูแลท่านให้ดี ปรนนิบัติต่อท่านดังพระพุทธะองค์หนึ่ง เราทุกคนตั้งแต่เล็กจนเติบใหญ่ล้วนมีความผิดบาปติดตัวกับบุพการี ล้วนเป็นหนี้บุญคุณของบุพการีมากมาย...
หนี้บุญคุณยังไม่ได้ชดใช้ หากเราผิด ทำให้บุพการีนั้นต้องเสียใจ ทำให้พ่อแม่ต้องหลั่งน้ำตา ความผิดบาปนี้ใครรับ....วิญญาณมากมายในนรกภูมิร้อนรุ่มทุกข์ทรมาน ส่วนหนึ่งนั้นก็คือ เป็นบุตรอกตัญญูต่อบิดามารดา...
ลูกทรพีคลั่งยาบ้า
คว้าท่อนไม้ฟาดพ่อ-แม่บังเกิดเกล้าดับ
ลูกทรพีคลั่งน้ำกระท่อมให้ไม้ไล่ตีพ่อแม่ดับสยองคาบ้าน กระดูกหักทั้งตัว ศรีษะและกระโหลกเปิด ภายในบ้านมีรอยเลือดกระจัดกระจาย น้องชายของผู้ตายเล่าเหตุการณ์ให้ฟังว่า "พี่เขยและพี่สาวผมมาขออยู่ด้วยเพราะเกรงว่าจะถูกลูกทำร้าย และเป็นไปอย่างที่คิด หลังจากที่เมากระท่อมได้เข้ามาด่าพ่อแม่ก่อนที่จะใช้ไม้ท่อนเขื่องปรี่เข้ามาทุบตีอย่างไม่ยั้ง ตอนนั้นผมวิ่งไปขอความช่วยเหลือจากชาวบ้าน แต่พอกลับมาหลานชายผมได้ฆ่าพ่อแม่ของเขาไปแล้ว"
รุมสาปแช่งลูกทรพี
ทุบหัวพ่อดับคาบ้าน-แค้นถูกสั่งสอน
ตำรวจรวบหนุ่มใหญ่วัย 30 ใช้ก้อนอิฐและครกทุบหัวพ่อบังเกิดเกล้าเสียชีวิตคาบ้าน ขณะนั่งก๊งเหล้าขาว สารภาพเป็นคนลงมือจริง เหตุแค้นพ่อสั่งสอนให้ทำงานหาเงินมาซื้อข้าวสาร จึงโมโหคว้าครกทุบหัวพ่อดับ จากนั้นได้ใช้ก้อนอิฐบล็อกที่อยู่ใกล้มือทุบบริเวณศรีษะและใบหน้าไม่ยั้งมือ จนพ่อนอนแน่นิ่งและเสียชีวิต จากนั้นตนก็เดินไปหน้าบ้านนั่งดื่มสุราต่อ
ขณะแม่เดินทางไปเยี่ยมลูกใจบาปยังขู่ฆ่าแม่ซ้ำ ชาวบ้านรุมสาปแช่ง ขณะทำแผนประกอบการรับสารภาพ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น